„Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą”.
Tymi słowami Archanioł Gabriel pozdrowił Maryję w chwili Zwiastowania. Ze słów tych urosła modlitwa. Początkowo odmawiano jedynie pierwszą część, do słów: „owoc żywota Twego„. Natomiast słowo „Jezus” dodano później. Druga część, od słów: „Święta Maryjo„, powstała w drugiej połowie XVI wieku, a cały tekst „Zdrowaś Maryjo” ukazał się w 1568 roku. W ten sposób „Pozdrowienie Anielskie” weszło do zbioru modlitw.
Dzień Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie obchodzi my 25 marca. Zwiastowanie to jakby święto wiosennego przełamania, gdyż kończą się długie noce, a dzień coraz dłużej jest z nami. Przyroda święci cud powrotu wiosny, Kościół zaś — pamiątkę cudu, przez który Słowo stało się Ciałem.
– Oto poczniesz w swym łonie i porodzisz Syna, i nadasz Mu imię Jezus „
Po modlitwie Pańskiej „Ojcze nasz” zwykle odmawiamy w pacierzu „Zdrowaś Maryjo”, jako modlitwę dla uczczenia Matki Bożej. Z tej krótkiej i powszechnej modlitwy powstał Różaniec. Z radosnych, bolesnych i chwalebnych tajemnic uwite są trzy wianki róż, które wierni czciciele składają Maryi w pokornym hołdzie pod Jej święte stopy.
Ze słów pozdrowienia Anielskiego ułożono jeszcze jedną modlitwę, „Anioł Pański”. Jest to również bardzo rozpowszechniona modlitwa, którą odmawia się rano, w południe i wieczór, a głos dzwonów przypomina Maryję klęczącą i rozmodloną, pokornie słuchającą pozdrowienia Archanioła. Pierwszy to i ostatni raz w dziejach świata uzależnił Bóg-Ojciec swoje plany od zgody śmiertelnego człowieka.
we wszystkich kościołach biją dzwony
Oto świetlisty poseł Boży stał przed klęczącą Niewiastą, błogosławioną Dziewicą Maryją, i czekał na odpowiedź. A Ona — łaski pełna — najpokorniejsza i najczystsza, schyliła głowę przed posłem i powiedziała: „Oto ja służebnica Pańska”. Przez Ducha Świętego oświecona, brała na siebie w tej chwili misję niepojętą, jedyną, wraz ze wszystką jej chwałą i boleścią. Zgodziła się ufnie i bez zastrzeżeń. Ona, najpokorniejsza, zgodziła się na mękę Syna, na gwiaździstą koronę Nieba i ziemi, i na cierniową koronę Jezusa, na strugi łask i na strugi Prze- najświętszej Krwi, które popłynęły z przebitych gwoździami ran.
Pomyślmy dzisiaj, w święto Zwiastowania, o Maryi — Matce Chrystusowej, o Jej bezmiarze poświęcenia i cichej pokorze, a także o doskonałości Jej posłuszeństwa.